Louise en Hiver /Louise in Winter (2016)

Louise en Hiver (Louise in Winter) (2016) 

Yönetmen ve Senarist: Jean-François Laguionie
Yapımcılar: Jean-Pierre Lemouland, Galilé Marion-Gauvin
Süre: 75 dakika
Tür: Animasyon, Dram
IMDB: 7,5
Çıkış Tarihi: 23 Kasım 2016 (Fransa)
 

Öncelikle şunu sulu boya tekniği gibi tekniklerle yapılan animasyonlara bayılıyorum. Benim izlerken huzur bulduğum filmler genelde bu teknikle yapılıyor.  Kafanızın çok karışık olduğu veya çok yorgun hissettiğiniz zaman dilimindeyseniz izlemenizi tavsiye ederim. Film sessizliğin gücü ve görsel anlatımın büyüsünü ön plana çıkaran bir anlatım taşıyor. Özellikle benim gibi sulu boya ve el çizimi animasyon severler için kaçırılmaması gereken bir film.

Film sulu boya animasyon tekniğiyle resmedilmiş ve pastel tonlar, yavaş ilerleyen sahneler, duygusal yoğunluğu ile sizi o atmosfere çekiyor. Sulu boya ve hand-drawn animasyon tekniği ile yapılan nadir eserlerden biri. Soğuk kış tonları olan mavi, gri, beyaz ağırlıklı sahneler çoğunlukta. Nadiren sıcak renk kullanımları var bu durum yalnızlık ve umut arasındaki duygusal kontrastı vurguluyor. Yavaş, ritmik ve dikkatli hareketlerle, karakterin duygusal durumu ve çevresi arasındaki uyum ön plana çıkarıyor. Film neredeyse sessizlik üzerine kurulu bu durumda bizleri sahnelerin görselliğine ve Louise’nin duygularına yoğunlaştırıyor. 

Kahramanımız Louise bir sahil kasabasında tatil yapıyor ve eve dönmek için son treni kaçıyor. Koskoca kasabada kış boyunca yalnız kalıyor. Louise’in yalnızlığı, hayatta kalma mücadelesi ve geçmişle yüzleşmesi üzerinden ilerleyen hikâye, yaşamın kırılganlığını ve insan ruhunun dayanıklılığını derinlemesine keşfediyor. Film, sakin ama etkileyici atmosferiyle hem yetişkin izleyiciler hem de animasyon severler için unutulmaz bir deneyim sunuyor. Beni en çok etkileyen kısmı ise şehirdeki kimsenin onun yokluğunu fark etmemesi. Kendi bayramları geldiğinde mutlaka çocuklarım, torunlarım fark eder yokluğumu diyor ama kimse onun yokluğunu fark etmiyor. Adada kalan bir köpek ile bağ kuruyor. O kadar yalnız kalıyor ki köpeğin konuştuğunu düşünüyor.

Filmi içinde geçen temalara gelirsek yalnızlık ve izolasyon bunlardan biri. Louise’nin terk edilmiş kasabada hayatta kalma mücadelesi hem onunla empati yapmamızı hem de kendi yalnızlık deneyimlerimizi hatırlamamızı sağlayan bir duygu yoğunluğu veriyor. İzlerken içsel bir yolculuğa ve ruhsal bir keşfe çıkıyorsunuz. Diğer bir tema zaman ve geçmişle hesaplaşma.Louise, geçmişi ve kayıplarıyla yüzleşirken, film zamansızlık ve anıların önemi temasını işliyor. Bir diğer tama hayatta kalma ve dayanıklılık. Kasabanın soğuk ve zorlu koşullarında hayatta kalmak, Louise’in fiziksel ve duygusal direncini ortaya çıkarıyor. Film, insan ruhunun zorluklar karşısında dayanıklılığına vurgu yapıyor. Diğer bir tema sessizlik ve düşünsel alan. Minimal diyalog ve sakin anlatım, izleyiciye düşünmek, hissetmek ve empati kurmak için alan tanıyor. Sessizlik, filmde hem bir teknik hem de bir tema olarak işlev görüyor. Başka bir tema ise doğa ve insan ilişkisi.  Kasabanın boş sokakları, deniz ve kış manzaraları ile doğa, Louise’in duygusal durumunu yansıtıyor. Doğa, hem tehlike hem de huzur kaynağı olarak karşımıza çıkıyor.

 Filmin aldığı ödüller:

Ottawa Uluslararası Animasyon Festivali (2016) – En İyi Uzun Metraj Animasyon Ödülü

                                      Umarım sizlerde izlerken keyif alırsınız. İyi seyirler...